Kees Vrijdag werkte tussen 1982 en 2012 bij KvK Rotterdam op de gebieden: haven, citypromotie, internationale handel en communicatie.
Hij zit in een aantal besturen: Vlaggenparade, Paul Nijgh-penning, Open Rotterdam en Aan Den Slag! En hij is ambassadeur voor Benefits for Kids. Ook is hij betrokken bij Het Gezelschap, Club 25 en 'Mankracht Rotterdam'. Door verbindingen te leggen in Rotterdam wil hij bijdragen aan de rijkdom van diversiteit in de stad.
De ‘Roze Salon’, 2e podcast over de Joanne Ellenkamp-prijs.
Om de aandacht op de verbetering van lhbtqia+-rechten te vergroten is er een prijs ingesteld, bij wijze van een positief ‘opkontje’; dit is de Joanne Ellenkamp – prijs. Onderdeel van de prijs is een bedrag van € 2.500, bijeengebracht door betrokken Rotterdammers. De cheque én een keramieken kunstwerk worden uitgereikt tijdens de Grote Roze Rotterdam Receptie op donderdag 26 januari in Ferry (meld je hier aan).
Over een aantal van de 12 inzendingen heeft Arjan Beune een serie podcasts gemaakt. Na de intro podcast, die over een andere genomineerde, Maikel Coomans, is het nu de beurt aan Dik Otto. Hij heeft de ‘Roze Salon’ in het zorgcomplex van Humanitas aan de Bergweg voorgedragen. In de podcast legt hij, als spil van de Salon, uit wat de ‘Snik van Dik’ inhoudt. Én hij vertelt over zijn coming out, de ontmoeting met ‘zijn’ Ruud in de Coolsestraat en wat hij met de cheque gaat doen (als ie ‘m wint). Beluister hier de podcast :
Stel je voor: vrijdag de 13e, de 13e ILGA-plaats en 1e podcast over de JE-prijs.
Het zal jullie niet verbazen, maar vrijdag de 13e is een rode draad in mijn leven. In mijn column van juni jl. had ik het ik er al over: ik mijd zwarte katers, ladders van glazenwassers en ‘bad news’. Op vrijdag 13 mei 2022 las ik dat Nederlnd in een internationale lhbtqia+-monitor naar de 13e plaats was gezakt; wel slecht nieuws dus. Daar moest wat aan worden gedaan, in de vorm van een positief ‘opkontje’. Dat is de Joanne Ellenkamp-prijs geworden, uit te reiken tijdens de Grote Roze Rotterdam Receptie op donderdag 26 januari a.s. in Ferry.
In de aanloop daarnaar toe heeft Arjan Beune een serie podcasts gemaakt. De intro podcast staat al online en vandaag, vrijdag de 13e verschijnt de eerste met een van de 12 genomineerden: Maikel Coomans.
Hij heeft het over hoe hij uit de Zeeuwse kast kwam, humor als wapen bij het doorbreken van het ‘Roze plafond’ en waarom hij zelf de portier van de Gay Palace, Rob Vervoort, heeft genomineerd.
Daar moest wat aan worden gedaan en ik koos voor een positieve prikkel in de vorm van een prijs.
Held Fahd
"De waarheid is niet altijd het beste", zegt de moeder van Karim in de film ‘El Houb’. Maar wat als je niet wilt. Kunt leven met leugens, hele en halve waarheden? Dan wordt het tijd voor iedereen om de waarheid onder ogen te zien. En Fahd Larhzaoui meet die waarheid voor alle betrokkenen in zijn omgeving breed uit. Hij imponeert door de heerlijkheden van het 'gay nightlife', vergezeld van zijn imposante fysieke verschijning, te combineren met de kwetsbaarheid van een kind in Tweespaltland. En dat alles in een Rotterdams decor, met beelden van zowel de grootsteedse ‘city-by-night’ als van de architectonische buurtdiamant Justus van Effenblok. Allemaal ‘candies for the eyes’.
‘Schijn’ en ‘Shirt uit’
Eerder zag ik Fahd Larhzaoui in deze twee theaterproducties. Beide gingen over hetzelfde onderwerp. In het theater wordt het nog indringender, omdat je er met je neus bovenop zit en ook de damp van de danceclub voelt. En ook de aantrekkelijke zindering die dat met zich meebrengt. In de film voel je die onomkeerbare zuigkracht ook: je kunt de schaduwfiguur achter het verlichte matglas aan het eind van de gang niet weerstaan. Ook op het toneel kwam het heel overtuigend over. Daaruit blijkt het vakmanschap van acteur Lahrzaoui.
Rol-model
Met drie artistieke topprestaties op rij is Fahd voor mij een held die voor zijn naaste omgeving een ongemakkelijke boodschap uitdraagt. En dat dan ook nog als een materieel geslaagde man. De bizar dure cabrio waarin hij in de film door Rotterdam rijdt bewijst: ik heb het gemaakt. Blijft voor mij een persoonlijke noot: het Swiebertje-effect. Als ik het niet vandaag tegenkwam in een NRC-artikel over Sean Connery, die het na vijf James Bondfilms wel mooi vond geweest als ‘007’, zou ik het in het geval van Fahd Larhzaoui niet durven zeggen. Maar tijdens een nazit in Theater Rotterdam kwam de vraag ook naar voren: welke rol uit het klassieke repertoire zou hij ambiëren? En hoe zou dat zijn, de jonge hunk Nick uit ‘Who’s afraid of Virginia Woolf?' of een andere, grotere rol. Ik blijf benieuwd.
El Houb = De liefde
“Een gesprek is tegenwoordig geen dialoog, maar twee monologen”, aldus de bedenker en maker van de film Shariff Nasr. Bij het verlaten van de zaal zei een bevriende medebezoeker tegen mij: "Wat jammer dat juist mensen uit de doelgroep deze film niet zullen zien." Daarom zouden we allemaal moeten gaan kijken, samen met iemand uit een gemeenschap waarin over dit soort onderwerpen minder gemakkelijk wordt gepraat. Om na afloop met elkaar in gesprek te gaan over welke waarheid nu het beste is.
De film El Houb is in Rotterdam te zien in Pathé en Lantaren/Venster. Donderdag 3 november is Shariff Nasr te gast voor een Q&A na de vertoning van 19:00 uur in Lantaren/Venster. Ook is Shariff op 15 november special guest tijdens de tweede editie van Rotterdams Open Doek!
Voor een nieuwe prijs op naam van Joanne Ellenkamp worden creatieve en gedurfde ideeën gezocht om acceptatie van LHBTIQA+ te bevorderen bij m.n. jongeren. De prijs zal in het najaar worden uitgereikt als onderdeel van de feestelijkheden rondom 75 jaar COC Rotterdam.
Aanleiding voor de prijs: ILGA plaats no. 13
In mei jl. kwam de jaarlijkse https://rainbow-europe.org van ILGA over ‘LGBTI-rights’ uit. Op die ranglijst is Nederland uit de top 10 gezakt naar nummer 13. In haar reactie roept het COC landelijk op ‘om een sprintje te trekken’ om weer bij de kopgroep van landen te horen.
Voor wie is de prijs?
Om weer op te klimmen in deze ranglijst is een prijs op naam van Joanne Ellenkamp beschikbaar gesteld voor het leukste idee, de meest succesvolle klas of de meest bevlogen vrijwilliger die bijdraagt aan acceptatie van LHBTIQA+ in Rotterdam. Het gaat daarbij om alle vormen van onderwijs: basis, voortgezet maar ook volwasseneneducatie.
Criteria voor de winnaar zijn:
- Creatieve geest
- Oorspronkelijkheid
- Uitblinken
- Impact
- Resultaatgericht
Waaruit bestaat de prijs?
Naast een geldbedrag van € 2.500 zal er ook een kunstwerkje worden uitgereikt. De prijs wordt beschikbaar gesteld door particuliere donaties. De winnaar moet het geldbedrag besteden aan een project, initiatief of instelling in de sfeer van de doelstelling van de Joanne Ellenkamp-prijs.
Wie was Joke / Joanne Ellenkamp?
Tijdens haar leven was Joke Ellenkamp een bekende persoonlijkheid in Rotterdam, zowel in de Rotterdamse politiek als in het maatschappelijke veld. Zij was een aantal jaren lid van de gemeenteraad voor de PvdA. In de jaren ’00 en ’10 was zij directeur bij Pameijer. Daarnaast vervulde zij diverse nevenfuncties waaronder ook het Homoambassadeurschap voor de gemeente Rotterdam. In die functie heeft zij bijzondere aandacht geschonken aan de acceptatie van de regenbooggemeenschap op scholen.
Op 3 januari 2022 overleed Joanne Ellenkamp in Ratum – Winterswijk na een aantal jaren op een eigen wijze omgegaan te zijn met kanker.
Samenstelling jury:
Carolien Nijhuis, vrouw van Joanne Ellenkamp;
Arjan Beune, voorzitter van COC Rotterdam;
Cobi van Beek, bestuurder De Haagse Scholen;
Jeroen Everaert, directeur / grondlegger van de Mothership kunstprojecten;
Kees Vrijdag, jurysecretaris en vm. Homoambassadeur in Rotterdam.
Aanmelden kandidaten
U kunt kandidaten vóór 11 oktober 2022 aanmelden bij de secretaris van de jury via e-mail: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken., bij voorkeur op één A4, met eventueel een link naar gerealiseerde projecten of activiteiten. U mag ook uw eigen activiteit of initiatief aanmelden.
Rotterdam en kunstwerken hebben een vreemde traditie: ze zijn constant in beweging. Het monument ‘Verwoeste Stad’ van Zadkine is al een paar keer heen en weer geschoven op Plein 1940. Dat is nog tot daaraantoe. Maar het is ook al vaker onderwerp van complete verplaatsing naar bijvoorbeeld het nieuwe plein voor Rotterdam Centraal. Heel lang terug stond er al in de NRC een cartoon, een voorloper van Fokke & Sukke. Onderschrift was: ‘Als Zadkine daar zo nodig moet blijven staan, kunnen we toch altijd nog Rotterdam verplaatsen?’
En zo is het. Het kunstwerk ‘Rewind’, tevens het Monument for Sexual and Gender Diversity, ad interim, wordt telkens wanneer het Willemplein dienstdoet als evenementenlocatie uit elkaar gehaald, opgeborgen en na afloop weer teruggezet. Het staat er in ieder geval op hoogtijdagen voor de lhbtqia+-gemeenschap. Aldus de belofte van de gemeente.
Container in Regenboogkleuren.
Deze vrijdag, zaterdag en zondag zijn het de Wereldhavendagen, het meest Rotterdamse evenement: https://wereldhavendagen.nl/. En dat vindt - vanzelfsprekend - voor een groot deel langs de Maas plaats. Dus ook op het Willemsplein. Als oud-secretaris van de Havenvereniging Rotterdam (zeg maar de fanclub van de Rotterdamse haven) ben ik groot voorstander van dit evenement. Bovendien staat er vlakbij nu een zeecontainer in Regenboogkleuren van een vriendelijke Deense rederij. Ik zou bijna zeggen: laat die maar staan met de mogelijkheid vandaar uit een ‘event’ te organiseren. Container open, podium + geluid eruit en optreden maar.
Hoe het er vrijdag 9 september bij staat op het Willemsplein: we weten het niet. Misschien is ‘Rewind’ weer terug, inclusief naamplaatje & stoeptegel. Misschien ook niet. Maar in mijn vlog van twee weken terug heb ik een VrijMiBo aangekondigd. En die gaat gewoon door. Op het terras van Rotterdams nieuwste attractie: ‘ReMastered’. Ik hoop jullie daar te zien, om 16:00u. Dan kunnen we het hebben, wat mij betreft, over hoe het is om weer naar school te gaan, wat een GSA (Gender & Sexuality Alliance) is en hoe veilig het is om als ‘queer’ naar school te gaan. Maar we kunnen het natuurlijk ook hebben over kunstwerken, hun plek in de stad en die vreemde traditie in Rotterdam om er altijd maar mee te sjouwen.
Kom je ook? Meld je dan nu aan via dit Facebookevent.