Kees Vrijdag werkte tussen 1982 en 2012 bij KvK Rotterdam op de gebieden: haven, citypromotie, internationale handel en communicatie.
Hij zit in een aantal besturen: Vlaggenparade, Paul Nijgh-penning, Open Rotterdam en Aan Den Slag! En hij is ambassadeur voor Benefits for Kids. Ook is hij betrokken bij Het Gezelschap, Club 25 en 'Mankracht Rotterdam'. Door verbindingen te leggen in Rotterdam wil hij bijdragen aan de rijkdom van diversiteit in de stad.
Het zal ongetwijfeld met mijn verleden als ‘Rijnmonder’ te maken hebben, maar ik heb niet zo veel met de provincie in Den Haag. Ooit was er sprake van dat Rotterdam en omgeving een eigen provincie zou worden. Dat leek ons wel wat: geen gedoe meer met Den Haag en geen vierde bestuurslaag meer. Baas in eigen regio zal ik maar zeggen. En een eigen Commissaris van de Koning(in).
Dat was toch al wat veel van het goede: én een burgemeester én een CdK. Over het aanbod van een voormalige CdK om in een conflict in Rotterdam te komen bemiddelen, moesten we bij de KvK wat meewarig glimlachen. En als ‘onze’ burgemeester iets niet kon komen openen, vroegen we de CdK. Die kwam dan voorrijden in een auto met chauffeur en een vaantje-met-wapen voor op de auto. Daar moesten we dan echt om lachen.
Nu komen de verkiezingen voor de Provinciale Staten er weer aan. Ondanks mijn scepsis over het belang van de provincie vind ik het gaan stemmen onverminderd belangrijk. Bij de keuze laat ik me vooral leiden door wat een partij voor de lhbtqia+-gemeenschap in petto heeft. Ik vind dat voor de toekomst van veel jongeren van doorslaggevend belang. Kan de komende generatie voor hun geaardheid uitkomen, hoe is het geregeld op scholen, kerken & sportverenigingen en is het ook een beetje veilig om uit te gaan? Wie niet 1-2-3 weet welke partij waar staat in ‘lhbtqia+-land’: check hier de stemwijzer.
Eerste Kamer: zeker belangrijk!
Uiteindelijk lagen er bij mij vijf partijen heel dicht bij elkaar en dan moet je écht kiezen. Dan komt er voor mij een ander argument om de hoek kijken: de getrapte verkiezing van de Eerste Kamer. Die doet er vandaag de dag wel toe in de politieke verhoudingen en dan is het goed om een meerderheid van lhbtqia+-vriendelijke partijen in de Haagse Kamers 2 én 1 te hebben. Mocht je dus, net als ik, ook wat sceptisch staan tegenover onze Provincie: niet thuisblijven op 15 maart, maar ga stemmen, want jouw stem telt.
In de Regenboog Stories podcast met Chantal van der Putten, de winnares van de Joanne Ellenkamp-prijs, zegt zij aan het eind: “Ik zou wethouder Achbar graag eens wat langer willen spreken.” Zo’n duidelijke, simpele en legitieme wens van een winnares, dat moet toch te regelen zijn, dacht ik. Een gesprek met de wethouder voor Digitale Inclusie én Analoge Inclusie - want dat zit dan weer in zijn portefeuille onder het kopje ‘Samenleving’. Toevallig zag ik Faouzi Achbar tijdens de Nieuwjaarsreceptie van B&W in De Doelen en zei hem in de wandelgang: “Jou ga ik nog bellen.” Je bent ‘verbindingsofficier’ of je bent het niet.
En daar zaten we dan - indachtig de berg en Mohammed - twee weken na de Grote Rotterdam Roze Receptie (‘GRRR’) in Ferry, met prijswinnares ‘Chantal’ in de kamer van de wethouder op de thee. Met dank aan ‘Mister Dudok’ voor de taart. Het was nog een heel divers gezelschap geworden (zie foto). Leidraad voor het gesprek het motto op de B&W-pagina op www.rotterdam.nl: 'De komende vier jaar zet ik me in voor één Rotterdam, voor een stad waarin elke Rotterdammer dezelfde kansen heeft en gelijk behandeld wordt.'
De wethouder had niet stilgezeten in het afgelopen jaar, want met de meeste personen aan tafel had hij al kennis gemaakt, gesprekken gevoerd en afspraken gemaakt. Dat effende de weg naar de vraag van Chantal: "Wil de wethouder acte de présence geven wanneer het Regenboog Stembusakkoord uit voorjaar 2022 wordt geëvalueerd?" Op dat akkoord ontbreekt de handtekening van de partij van de wethouder, DENK, naast die van de ChristenUnie. "Maar", zo zei Chantal in de podcast, "die laatste was wel vertegenwoordigd bij het debat." DENK gaf helemaal niet thuis en dat is nu de partij die wethouder heeft geleverd, met inclusie en diversiteit in zijn portefeuille, een schrijnend feit.
Faouzi Achbar vond het jammer dat hij niet bij de GRRR had kunnen zijn omdat zijn agenda al vol was. "Die agenda blijft een uitdaging", zei hij, maar als de evaluatie op een dag en tijd wordt gepland in overleg met zijn secretariaat, dan zal hij er zeker zijn. Toen was het de hoogste tijd om Chantal en de wethouder op de foto te zetten, met de keramieken prijs, onder het ingelijste runnersshirt met nummer 15735 en ‘Faouzi’ er op. De Rotterdam Marathon schept een band.
Chantal en de wethouder op de foto met de keramieken prijs, onder het ingelijste runnersshirt met nummer 15735 en ‘Faouzi’ er op.
----------
Foto in de header. Van rechts naar links op de foto: Faouzi Achbar (wethouder Welzijn, Samenleven, Sport en Digitale Inclusie), Marije Pluijm (beleidsadviseur Diversiteit & Inclusie), Paul van Dorst (voorzitter Roze Kameraden), Kees Vrijdag (columnist Out in Rotterdam), Marian Siepel (bestuurslid COC Rotterdam), Maarten Venhovens (voorzitter COC Rotterdam), Chantal van der Putten (winnares Joanne Ellenkamp-prijs), Robert Wittenberg (manager Dudok).
Vorige week is in Ferry de Joanne Ellenkamp-prijs uitgereikt aan Chantal van der Putten: “Deze zag ik helemaal niet aankomen” zei de verraste winnares, nadat zij vanachter de entreebalie vandaan was gekropen.
De prijs werd toegekend door een jury bestaande uit
In deze podcast vertelt ‘Rotterdamse Cobi’ over haar (vorige) baan als bestuurder van een Haagse onderwijskoepel van openbare basisscholen, komt zij uit de kast als hetero en breekt zij een lans voor de productie ‘Ozard of Wiz’ van het Maastheater.
https://www.maastd.nl/nl/agenda/the-ozard-of-wiz/
Rode draad is het belang van diversiteit en inclusie in organisaties, ook in het onderwijs. De aandacht voor lhbtqia+-projecten op scholen is beperkt, het onderwijs heeft al zoveel op haar bordje liggen. Grootste probleem dat scholen nu hebben is voldoende bevoegde en bekwame leerkrachten te vinden. Cobi kwam in de juryvergadering met de term ‘uitblinker’. Het gaat vooral om het actieve karakter van kandidaten, actief zijn in clubs om iets te veranderen. Kort gezegd: "Ga eropaf, net als Joanne".
In de podcast met de winnaar van de Joanne Ellenkamp-prijs zegt Chantal van der Putten – want die kreeg de prijs – dat zij in haar jeugd altijd de rol van ‘het vriendinnetje van’ speelde in haar tijd bij het Jeugdtheater Hofplein. En dat ‘mannen haar matties zijn’.
En dat Chantal veel vrienden en vriendinnen heeft in de stad bleek uit het feit dat meerdere mensen haar voordroegen voor de prijs. Een breed draagvlak dus voor deze actieve, dynamische én sportieve persoonlijkheid. Niet alleen was zij een uitstekende ambassadeur voor de Rotterdamse LHBT-gemeenschap op TV tussen Splinter Chabot en Rik van de Westelaken in, tijdens de botenparade begin augustus in Amsterdam, maar ook haalde zij het geroofde geld van de Out in Rotterdam-rekening weer op door de Marathon uit te lopen.
In deze podcast, waarin zij zelf Paul van Dorst voordroeg voor de JE-prijs, als initiatiefnemer van de Roze Kameraden, is te horen wat Chantal allemaal doet voor de LHBT-gemeenschap: van het organiseren van de ‘Pride March’ tot en met de ‘GRRR’-nieuwsjaarsbijeenkomst. En diverse bestuursfuncties. Voorzitter Carolien Nijhuis verzuchtte dan ook tijdens het juryberaad: "hoe krijg je het voor elkaar’? En dat naast een drukke baan in het onderwijs bij de Hogeschool Rotterdam."
Kortom, luister naar het boeiende en persoonlijke verhaal van deze uitblinker: