Jan Sluijter leest de hele dag wat af en wil aan het einde van de maand wat hem opviel met de community delen. De afgelopen maand was het er door omstandigheden bij ingeschoten, maar deze maand geeft hij zijn kijk op de afgelopen twee maanden.

----------

De afgelopen periode heb ik veel sport-gerelateerde artikelen voorbij zien komen. Een artikel dat mij het meeste aangreep kwam uit een onverwachte hoek, nu eens niet uit de voetbalwereld : Pepijn Keppel schreef een boek over zijn coming of age en strijd om zichzelf te kunnen zijn in de hockeywereld. Het is best een aardig lang artikel, maar de algehele strekking greep mij erg aan. Ik hield het in ieder geval niet droog tijdens het lezen ervan.

Pepijn Keppel: ‘De hockeywereld is onveilig voor homo’s, en bonden doen er niets aan’

https://www.volkskrant.nl/a-bf2537ac

Ook de afgelopen maanden was de voetbalwereld redelijk prominent in de media aanwezig, enigszins gedomineerd door de openheid van een Engelse profvoetballer. Maar ook de clubs in onze eigen stad  krijgen het zwaar te verduren wanneer het gaat om diversiteit, gelijkheid en inclusie. Ik ben zelf niet een grote voetballiefhebber, echter de pijn en de problematiek raken mij wel. Vandaar deze link.

Ik ben trots op Feyenoord, maar niet op hoe laks we omgaan met antisemitisme en homofobie

https://www.volkskrant.nl/a-b353c2bb

En dan totaal iets anders. Hij is al jaren het gezicht bij het nieuws uit de Verenigde Staten. Afgelopen week verscheen zijn boek "New York, de gedroomde stad", over Mouthaans leven in wat hij de "mooiste, meest veeleisende machine ter wereld" noemt. Een persoonlijk verslag, waarin hij zijn eigen vooroordelen en zelfs zijn seksleven niet schuwt. Waarom? “Ik wil mezelf niet blijven redigeren”

Uit De Volkskrant van 21 april 2022.

Amerikacorrespondent Erik Mouthaan over leven en werk in de ‘veeleisendste machine ter wereld’

https://www.volkskrant.nl/a-b93a592e

In het NRC stuitte ik op een rubriek waarin lezers aan het woord komen. Iedereen heeft verschillende identiteiten en dagelijks merk ik hoe verschillende generaties hier verschillend mee omgaan. Niet altijd wordt begrepen hoe een andere generatie op een andere manier naar zaken kijken. Voor mij is dan ook iets over een transitie niet iets waar ik als eerste naar zou grijpen om te lezen, maar dit ingezonden artikel trok wel degelijk mijn aandacht.

Uit de NRC van 21 april 2022.

‘Wilde ik echt in transitie? Ja, ja. Jaa! Ik wilde dit’

https://www.nrc.nl/nieuws/2022/04/21/wilde-ik-echt-in-transitie-ja-ja-jaa-ik-wilde-dit-a4115392

Omdat er ook fantastischie ontwikkelingen zijn in de LHBTQIA+ wereld hieronder wat positief nieuws uit de wereld. Het ministaatje San Marino heeft een wereldprimeur: het is het eerste land ter wereld met een LHBTI-staatshoofd.

WAAR EEN KLEIN LAND GROOT IN KAN ZIJN: SAN MARINO HEEFT HET EERSTE LHBTI-STAATSHOOFD

https://www.linda.nl/nieuws/buitenland/lhbti-staatshoofd-san-marino/

Al lezende gaan mijn gedachten vaak van links naar rechts en kan het uitdagend zijn die als zodanig op papier te zetten. Een volgende maandafsluijter zou daarom zomaar een podcast kunnen zijn. Maar tot het zover is nog even een ijskoude afsluiter deze keer: 

Antarctica same-sex wedding first on British territory

https://www.bbc.com/news/uk-wales-61213537