Groeten uit Zweden!
Ik ben nu in Karlskrona, ken je dat? Het is een havenplaatsje met pleintje en een conservatorium, heel leuk. Het is vandaag 27 graden! Het is lekker om weer bezig te zijn. Ik zing momenteel bij een Duits Jazzorkest, samen toeren we door verschillende theaters en locaties in Zweden en Duitsland. Dit zijn covers en niet mijn eigen muziek, maar is heel gaaf. 24 jaar geleden ben ik geboren in Rotterdam. Daarna heb ik ook in Eindhoven gewoond, maar mijn hart zei al snel: ik wil terug naar Rotterdam.

Al sinds ik twee was, wist ik dat ik zangeres wilde worden. Ik kom uit een muzikale familie, mijn moeder is zangeres in een achtergrondkoor. Er was altijd muziek in huis. Ik ging al in de Maxi-Cosi mee naar de theaters.

Niet meer verstopt in een koor
Omdat ik ook heel erg van schrijven houd, ben ik journalistiek gaan studeren. In mijn studie ging alles eigenlijk ook al over muziek: ik interviewde artiesten of schreef over de diepere gedachten achter een videoclip en was bezig om nummers te ontleden. Ik heb de studie afgemaakt, maar het was wel duidelijk dat ik de overstap naar muziek ging maken. Naast mijn werk in de journalistiek deed ik een keer per jaar een studioklus bij een koor. Carlo Boszhart had ons een keer ingehuurd om een musical in te zingen. Op een gegeven moment trok hij mij aan de zijkant en zei: “Sorry meid, maar wat doe jij verstopt in een koor? Waarom zing je niet solo?” Dat was super en ook even shocking dat hij dat zei. Hij is mijn mentor geworden en heeft mij onder zijn hoede genomen. Zijn idee was dat we samen aan de musical gaan werken en hij mij hielp met bijvoorbeeld mijn ‘stage perfomance’. Vanuit daar ben ik ook ‘voor de leeuwen gegooid’ en heb ik bijvoorbeeld met ‘The Voice’ meegedaan. Vanaf toen was het wel écht duidelijk: ik ga dit gewoon doen!

Inspiratie
Ik haal mijn inspiratie onder andere uit onderweg zijn en altijd op reis zijn. Ik denk dat wij als mensen verschillende gedaantes hebben en elkaar op verschillende manieren in het leven tegenkomen. Ik vind het heel mooi om zo’n periode of moment te bezegelen door muziek. Met mijn teksten en hoe een liedje klinkt, wil ik overbrengen hoe ik mij voelde in een situatie en misschien dat andere mensen daarin herkenning in vinden.

"We are always on the way…"

Mijn eerste single ‘By my own means’ ging erover dat ik in mijn eigen kracht sta en de dingen op mijn manier doe. Dat heeft even geduurd. Ik ben in het leven positief en optimistisch ingesteld. Met dat nummer wil ik ook uitdragen dat je soms wel eens verkeerde keuzes maakt, maar als je het maar op jouw manier doet, dan gaat het eigenlijk niet mis. Het was ook een reminder voor mijzelf, daarom was het goed dat dit mijn eerste single was.

Een nieuwe single: ‘Safe’
Door corona was mijn agenda heel leeg, maar dat gaf een zetje om meer aan mijn eigen muziek te werken. Mijn teksten gebruik ik als een uitlaatklep. Ik vind het heel belangrijk om daarin authentiek te zijn. Ik wilde een lovesong maken, eerst ging het de dramatische kant op, maar ik wilde eigenlijk concentreren op hoe het nú voelt. Dat werd ‘Safe’. Ik heb sinds een half jaar een relatie met Victoria, mijn vriendin. Dat is mijn eerste relatie met een vrouw, terwijl ik al heel lang weet dat ik biseksueel ben. Het heeft even geduurd voordat ik dit out-in-the-open had en vrouwen durfde te daten. Via haar en de reis die ik zelf heb afgelegd, voel ik mij nu heel veilig. Dus 'Safe' heeft een dubbele lading: dat ik trots voor mijn biseksualiteit sta en mij veilig voel in de liefde én dat ik mij veilig genoeg voel om dit uit te dragen in een nummer.

Foto: Aricia Bouman

Queermuziek?
Denk ik dat er queermuziek is? Hm…… Ik vind het altijd lastig om muziek labels te geven, omdat het voor iedereen heel erg anders aan kan voelen. Ik denk dat er ook bij muziek zoveel verschillende creatieve factoren spelen dat het moeilijk is om dit in een hokje te stoppen. Wat ik wel merk als ik naar queer artists luister, is dat er een hele authentieke ondertoon is en een gevoel van kracht en steun. Dat vind ik heel erg mooi. Wat je vaak voelt in de queer community is dat er echt een verbintenis is en dat merk je terug in de muziek. Dat heb ik ook met ‘Safe’ gedaan. Daarom heb ik er bewust voor gekozen om bijvoorbeeld mij en mijn vriendinnetje samen op de cover te zetten. Ook al waren er mensen die vroegen: “Moet je dat wel doen? Misschien dat sommige playlists je dan niet draaien.” Maar ik wilde dat iedereen die het nummer hoort of de cover voorbij ziet komen, zich net zo veilig en omarmd voelt als ik.

Rotterdam is een Creative Village
Het leukste aan Rotterdam is dat het groot is, maar er is ook dat gevoel van een ‘creative village’. Er loopt van alles rond en het voelt nog heel erg dichtbij. Ik voel nooit een afstand. Er is een verbintenis, maar tussen verschillende soorten mensen die allemaal staan voor wat ze zijn. Dat is superinspirerend. Ik woon in Delfshaven, zodra ik de deur open doe hoor ik twintig trams voorbijkomen en honderd mensen voor mijn deur. Daar houd ik heel erg van.

Toekomstplannen & jazzinvloed
Met een aantal producers heb ik de afgelopen periode samengewerkt en ik kijk er naar uit dat die muziek uitkomt. Nu ben ik vooral bezig met het schrijven van muziek en ik begin binnenkort aan een EP als alles goed gaat. Daarin gaat het over mijn reis, maar ik hoop ook een verbinding te maken en mensen te inspireren door de authentieke sound. Mijn main sound is wel echt pop en soul, maar ik ben ook wel een ‘muzieknerd’ en heel gevoelig voor jazz. Dat luister ik veel. Ik denk dat je dat ook wel kan horen: in het ‘scatten’ merk je dat ik die achtergrond heb. De ‘doewap’ sound uit de jaren 40 en 50 met van die koortjes vind ik super. Ik hoop dat mijn moeder daar ooit ook in een song aan mee kan doen. Ik wacht alleen nog op het perfecte moment. Daarnaast sta ik altijd open voor ontmoetingen met andere queer creatives. Ik ben nu aan het schrijven, dus als er een producer is, of bijvoorbeeld een gitarist die zich aangesproken voelt: ik ben altijd in voor een dagje samen creatief aan de slag gaan!

Donna is te vinden op Spotify en Instagram.