Rotterdams Jaarboekje 2020
Aan het eind van het jaar wordt het Jaarboekje altijd ten doop gehouden. Dat gebeurt meestal op een locatie die een link heeft met een van de verhalen. Zo waren we ooit te gast bij ‘Metz’ aan de Nieuwe Binnenweg. In dat jaar stond er een hommage, In Memoriam, aan J. Metz sr. in. De zoon vond het daarom wel mooi de lancering in zijn meubelzaak te doen. In antwoord op zijn vraag “Hoeveel mensen verwacht je?” had ik gezegd een kleine 50. “Ach”, zei hij, “stoelen genoeg. Laat maar komen”. Het werden er ruim 100. Dat kon toen nog. Dit jaar was er een digitale presentatie. Zonder borrel. Maar het is nu wel mogelijk dingen terug te zien.

De minuut van Aad
In het boekje staat zeker veel lezenswaardigs. Niet de minste auteurs en personen hebben een bijdrage geleverd. Zo is er een kritisch, compact & warm essay van NRC-columnist Lotfi el Hamidi. Maar voor onze gay-website wil ik de aandacht vestigen op een 40 pagina’s groot artikel van Aad Koster. Hierin beschrijft hij 100 jaar ‘Gay Geschiedenis’ in Rotterdam. Eind 2019 was hij een van de samenstellers van de expo, "Out in Rotterdam", in galerie DigItUp, die daar over ging. En hoewel dat artikel op zich al de moeite waard is (ook voor wie de helft van die tijd niet heeft meegemaakt zoals ik), ik zou er geen column aan wijden als Aad in de presentatie op You Tube niet eindigde met een ‘cri de coeur’. Een boodschap van één minuut, tussen minuut 30 en 32 in. Die minuut breng ik graag onder jullie aandacht. En daarmee krijgt de oude traditie van het Rotterdams Jaarboekje een nieuwe, diepere en waardevolle betekenis.