Tijdens Rotterdam Pride waren er overal regenboog- of progressvlaggen te zien in de stad. Als ‘baas’ van de Vlaggenparade krijg ik daar een opgewonden kleur van. Ook op de schepen van het Maritiem (Buiten) Museum wapperden de vlaggen met Pride & Trots. Een duidelijk statement in deze woelige tijden op een prominente plek.

Onlangs was ik te gast in het spiksplinternieuwe Port Pavillion. Dat is het voorlichtingscentrum over de Rotterdamse haven. Bezoekers en nieuwe Rotterdammers kunnen daar hun licht opsteken over wat de haven betekent voor de stad. En je kunt via een ingenieus systeem allerlei highlights in het havengebied ontdekken.

Waar nu dat Port Pavillion zit had het Maritiem Museum ooit tijdens een Museumnacht een ‘rossig’ havencafé ingericht. Je waande je zo in het Katendrecht van toen. Of misschien nog eerder in een ‘Hafenkeller’ in Sankt Pauli. Met allerlei haven- en scheepvaartattributen – je bent een Maritiem Museum of niet – was er een geweldige donkerbruine en spannende sfeer geschapen. De gastheren en -vrouwen van het Maritiem Museum waren compleet uitgedost in outfits ‘fit for the occasion’. Er waren ook optredens van ‘chanteuses’ met gehavende netnylons en muzikanten in de Bretonse strepen van Jean Paul Gaultier.

Bij mij riep het echt het beeld op uit de film van Rainer Werner Fassbinder: ‘Querelle’. Geen lachebekje, die Fassbinder, het boek van Jean Genet kent ook zo zijn duistere kanten en met de titelsong ‘Each man kills the thing he loves’ door Jeanne Moreau is het feest compleet. Of: het is compleet geen feest. Maar met dank aan hunk Brad Davis is het wel een iconische film, met een ronduit fantastisch décor, kleurrijke setting en homo-erotische sfeer. Veel broeieriger kan het niet worden. In mijn fantasie zie ik die drie stromen samen komen: de inclusieve vertaal- en inhaalslag van het Maritiem Museum, de kelderruimte onder het Port Pavillion en een ‘sleazy cabaret’ waar iedereen ‘Wilkommen, Bienvenu, Welcome’ is.

De afgelopen prideweek heeft Sportvereniging Ketelbinkie zich weer ingezet voor het goede doel. Dit jaar haalde Ketelbinkie via de Ketelbingo geld op voor Jeugdfonds Sport & Cultuur Rotterdam. Komende donderdag 30 september zal in VINN de cheque met het verzamelde bedrag aan Erik Spijker van Jeugdfonds Sport & Cultuur Rotterdam worden uitgereikt door niemand minder dan Rotterdams icoon Joke Bruijs. 

Bekendmaking opbrengst door Joke Bruijs
Aan het eind van de ALV (Algemene Leden Vergadering) van de Ketelbinkie OMNI op donderdag 30 september om 21.00 uur in VINN zal Rotterdams icoon, comédienne, zangeres en actrice Joke Bruijs de cheque overhandigen en de opbrengst bekend maken van de Ketelbingo aan Erik Spijker van Jeugdfonds Sport & Cultuur Rotterdam. Erik Spijker zal ook bekend maken voor welk specifiek project het geld zal worden ingezet.

Uit nood geboren
Het begon vorig jaar uit nood. Door de coronamaatregelen kon LGBT Sportvereniging Ketelbinkie geen prideborrel geven, maar wel een bingo. Via de stichting van Rotterdam Pride werd het Kunsthalcafé als locatie aangeboden. Met variétéartiest Dave van der Wal als host, DJ Dimitri Visch en 'dames' Fanny & Fabiola Fabulous van 'zwemmen' was op 19 september 2020 de eerste Ketelbingo geboren. Het goede doel werd de John Blankenstein Foundation, die zich ook had ingezet om profvoetballer Bart Vriends van Sparta (deelnemer de Slimste Mens) en Felix Verhaar (zaalvoetballer en broer van Thomas Verhaar van Excelsior) de open training te laten geven van Ketelbinkievoetbal tijdens de prideweek. De opbrengst was maar liefst 632 Euro.

Tweede Ketelbingo voor Jeugdfonds Sport & Cultuur Rotterdam
De tweede Ketelbingo was na de aankondiging ondanks het hogere aantal mogelijke deelnemers meteen uitverkocht. Weer op 19 september, maar nu in Ferry Rotterdam. Het werd een feest van herkenning. Het goede doel werd dit keer het Jeugdfonds Sport & Cultuur Rotterdam.

Uitreiking Cheque Ketelbingo aan John Blankenstein Foundation in 2020 / Foto: Dennis Lens van Rijn

Afgelopen zaterdag 25 september heeft Astrid Oosenbrug, voorzitter COC Nederland, vooraf aan de Pride March in Rotterdam deze prachtige en sterke speech uitgesproken. Er was na afloop veel lof over dit krachtige statement. Op GayRotterdam.nl kunnen jullie deze speech nu rustig nalezen. 

Hallo lieve mensen,
Of liever:
HALLO ROTTERDAMMERRRRRRS!!! [ja toch?!]

Want ik kan je vertellen: als geboren en getogen Rotterdamse en lid van COC Rotterdam ben ik best trots dat ik hier vandaag mag staan, tijdens onze eigen Rotterdam Pride! Ik ben ook trots op GayRotterdam, Ketelbinkie, Mankracht, Erasmus Pride en op ons eigen COC Rotterdam die dit allemaal georganiseerd hebben. Dank jullie wel Bjorn, Arjan en al die anderen! 

Maar lieve mensen, de reden dat we hier staan is minder vrolijk. Het is nódig dat we hier staan. Het is nodig dat we van ons laten horen. Want het gaat niet goed!

Bijna elke week is het raak. Bijna elke week worden mensen uit onze gemeenschap het slachtoffer van discriminatie, pesten en geweld. En het lijkt wel of het steeds heftiger wordt.

Het speelt hier in Rotterdam en omgeving:
- De brandstichting bij één van de de oprichters van Roze Kameraden.
- De regenboogvlag die tijdens een demonstratie van UNmuteUs werd afgepakt en in brand gestoken.
- De bekladding van het kantoor van COC Rotterdam.
- De transvrouw die werd aangevallen in de metro.
- De scholieren die in Gorinchem uit de kast werden geduwd.
- En de dominee uit Krimpen die oproept om ons te verbannen.

Het speelt in Nederland:
- Met Fabio en Daniël die tot zeven keer toe werden aangevallen omdat ze hand-in-hand liepen.
- Met Frédérique die klappen kreeg omdat ze niet wil zeggen of ze een jongen of een meisje is.
- Met politici in de Kamer die transpersonen belachelijk maken en homo’s uitschelden.
- Met de brandstichting in een studentenflat om een regenboogvlag.
- Met conducteur Patrick die in de trein werd uitgescholden en bespuugd door een passagier. 

En het speelt in de wereld:
- Met Polen, dat LHBTI-vrije zones instelt.
- En Hongarije, dat de éne na de andere anti-LHBTI-wet aanneemt.

Soms wordt je er moedeloos van. Soms denk je: we gaan toch niet terug in de tijd?!

Maar misschien omdat ik Rotterdamse ben: persoonlijk ben ik niet zo van het bij de pakken neer zitten. Want als de geschiedenis van onze mooie beweging één ding aantoont, is het: wat ons niet breekt, dat maakt ons sterker! Toen de politie van New York 50 jaar terug voor de zoveelste keer de Stonewallbar binnenviel, kwamen transvrouwen van kleur in opstand. Een nieuwe regenboogbeweging was geboren. Toen ons eigen COC 75 jaar geleden werd opgericht, was LHBTI zijn nog totaal taboe. Vandaag is voorlichting verplicht op elke school en mogen vrouwen met vrouwen trouwen en mannen met mannen. Toen de Krimpense dominee zijn rabiate uitspraken deed, stroomde het stadsplein vol met demonstranten. Toen er brand werd gesticht in 020, hingen de straten vol met regenboogvlaggen. En nu het niet goed gaat in Rotterdam, staan jullie hier. Staan WIJ hier, als krachtige beweging. Als veelkleurige beweging die zich niet uit elkaar laat spelen. Een beweging die al onze kleuren omarmt en niemand laat vallen. Een beweging die weet dat we pas ECHT vrij zijn als we allemaal vrij zijn. En een beweging ook, met een EIS.

De EIS dat de gemeente alles uit de kast haalt om het geweld aan te pakken, met een echt actieplan.
De EIS dat Feyenoord, mijn eigen cluppie, zorgt dat het voor iedereen veilig is in het voetbal.
De EIS dat Mark Rutte, Sigrid Kaag en Wopke Hoekstra zorgen dat er een einde komt aan het geweld. Met discriminatierechercheurs, hogere straffen en meer en betere aandacht op school.  

En het gaat ons lukken mensen. Het gaat ons lukken, Rotterdammers. Want hier geldt: niet lullen maar poetsen, geen woorden maar daden! Toch?!

Behalve een eis, hebben we ook nog een vraag. Een vraag aan onze mede-Rotterdammers. Hang die regenboogvlag uit, lieve mensen. Of je nou hetero bent of homo, lesbisch, bi, trans of intersekse: hang die vlag uit! Laat zien dat we een stad zijn waar IEDEREEN zichzelf mag zijn, wat ook je seksuele oriëntatie, genderidentiteit, genderexpressie, geslachtskenmerken, huidskleur, geloof, of wat dan ook is. Laat die prachtige kleuren hier op het plein uitwaaieren over de hele stad. Tot die hele stad in regenboogkleuren gehuld is.

Dan staan we samen sterk.
Dan staan we Proud Together. 
Dan wint de liefde.

Dank jullie wel!

GayRotterdam sprak met Vincent Karremans, de nieuwe Rotterdamse wethouder van handhaving, buitenruimte, integratie en samenleven. Hij volgt hiermee Bert Wijbenga op die burgemeester van Vlaardingen is geworden. Karremans was tot 2 september fractievoorzitter in de gemeenteraad voor de VVD en hij runde daarnaast het bedrijf Magnet.me dat hij 10 jaar geleden opzette.

Van een eigen bedrijf runnen en daarnaast zitting hebben in de raad bekleed je nu fulltime het wethouderschap? In hoeverre ben je al een beetje gewend aan die overgang?
Niet. [lacht] Nee, jawel. Ik ben hier ontzettend fijn ontvangen door heel veel mensen. Dat is echt waanzinnig. Maar het is wel echt een andere manier van werken. Als ondernemer sta je met de poten in de modder en ben je letterlijk zelf allemaal dingen aan het doen. En nu wordt heel veel voor je gedaan en gaat het veel meer om beslissingen nemen en lijnen uitzetten. Toen ik nog bij Magnet.me werkte, was ik veel meer met details bezig, dus dat niveau is heel anders. Het is wel heel vet om als Rotterdammer de kans te krijgen om zoiets voor je stad te doen, dus dat vind ik heel gaaf. Dat is wat in een bedrijf wat anders is. In het publieke domein heb je de kans om impact te maken voor heel veel Rotterdammers en dat vind ik heel leuk.

Je hebt vaker gezegd in interviews: “Als je maar wilt en hard genoeg werkt, dan kun je heel veel bereiken.” Wat zijn jouw ambities als het gaat om je nieuwe portefeuille? Dat je hard kunt werken, heb je volgens mij inmiddels wel laten zien.
Ik ben ook wel realistisch. Deze collegeperiode resteert nog zes, zeven maanden en wat ik dus niet ga doen, is nu alles stilzetten, nieuwe ambtelijke werkgroepen oprichten en nieuwe beleidsvisies schrijven. Wat ik nu doe, en zo zie ik mijn taak ook, zijn de ideeën en dingen waar Bert mee bezig was doorzetten. Daar heb ik ook veel met Bert over gesproken toen hij zelf nog wethouder was en ik raadslid. Dus ik sta ook in zekere zin een beetje aan de basis van dit beleid. Het zou ook raar zijn als ik dat vervolgens helemaal zou wijzigen. Ik wil gewoon kijken waar ik dingen kan versnellen en dingen kan gaan oppakken. Ik houd van problemen oplossen en zaken meteen aanpakken.

Zijn er specifieke problemen waar je dan meteen aan denkt?
Bijvoorbeeld seksuele straatintimidatie. Ik heb niet de illusie dat dit over zes maanden vervolgens in Rotterdam helemaal de wereld uit is, maar ik denk wel dat we nog echt veel kunnen doen. En daar liggen ook heel veel goede ideeën voor, maar die moeten uitgevoerd worden. Ik zie mijn rol om te zorgen dat die uitvoering ook echt snel gaat: effectief en heel doelgericht.

Vincent Karremans met pridevlaggen / fotocredits Lisette van Bale

Je hebt ooit in een interview in de Provinciale Zeeuwse Courant het volgende gezegd: “Ik vind dat in Rotterdam iedereen zich thuis zou moeten voelen. Dat is nu niet het geval. Veel mensen zijn ongelukkig in deze stad. Voelen zich in veel wijken niet veilig. Als je je niet veilig voelt, voel je je niet thuis. Homo's die zich gediscrimineerd voelen, net als Marokkanen en Turken op de arbeidsmarkt.'' (PZC, 06-04-2019) Hoe wil je ervoor zorgen dat in Rotterdam iedereen zich thuis gaat voelen?
Dat vind ik nog steeds. Niet heel ver hier vandaan bij De Doelen, Schouwburgplein, kregen twee meiden klappen, omdat ze hand in hand liepen. Dan schaam ik me niet alleen voor de stad, maar het maakt me ook ontzettend boos. Dát aanpakken is onderdeel van wat we doen met die aanpak seksuele straatintimidatie. Daarom noemde ik dat voorbeeld net ook. We richten ons veel meer op de daders. Op de mannen. We confronteren hen met hun gedrag en de impact die zij hebben op hun slachtoffers. We hebben nu door de hele stad heen een fototentoonstelling en daar gaan we nog veel meer mee doen. Denk hierbij aan films en gastlessen. We moeten bewustzijn creëren. Dat is niet van vandaag op morgen gedaan, maar ik geloof er heilig in dat we daar nog heel veel in kunnen doen en daar zie ik ook een belangrijke rol van de gemeente in weggelegd. Dat is een deel van het verhaal. Tegelijkertijd willen we heel duidelijk in kaart krijgen wat de plekken zijn waar Rotterdammers zich onveilig voelen. Daarvoor hebben we de StopApp. We willen graag dat zoveel mogelijk mensen die gebruiken en seksuele straatintimidatie melden, omdat we dan vervolgens op die plekken maatregelen kunnen treffen. Bijvoorbeeld door de inzet van handhavers of door iets doen aan de verlichting op donkere plekken in de stad. We willen zo stapje bij beetje die stad veiliger en inclusiever maken voor iedereen.

Dat is vooral het aanpakken van de daders. En hoe kom je in contact met de mensen die juist last hebben van seksuele straatintimidatie?
Ja, dat is een uitdaging. Het zijn ook veel jonge vrouwen en mensen trekken zich ook vaak helemaal terug in hun schulp, terwijl we juist die reikende hand willen bieden. Als je die StopApp hebt en je meldt daarin dat je ervaring hebt gehad met seksuele straatintimidatie, dan krijg je ook een belletje van ons. Dan wordt er met je gesproken en kijken we wat we voor je kunnen doen. We sturen dan ook vaak een sleutelhanger met alarm op die je kunt gebruiken als je je onveilig voelt. We willen dus echt die mensen helpen en zorgen dat ze niet in hun schulp kruipen. Dat ze voortaan wel hand in hand kunnen lopen. We zijn nu bezig met een campagne om jonge studenten en eigenlijk alle groepen die mogelijk met seksuele straatintimidatie in aanraking kunnen komen te bereiken. Het is voor mij echt een missie om dat zoveel mogelijk uit te dragen.   

Op 19 augustus werden de Roze Kameraden opgericht. Datzelfde weekend al werd de crossfitlocatie van Paul van Dorst, de voorzitter van de Roze Kameraden, beklad met onder andere een doodsbedreiging. Je was toen natuurlijk nog geen wethouder, maar je reageerde daar meteen best wel fel op. Kun je ook vertellen waarom dit jou zo raakte?
Omdat het voor mij een heel groot onrecht is. Waar de Roze Kameraden voor staan, is dat je gewoon kan zijn wie je wilt zijn. Dat je dan in die hoedanigheid vervolgens zoiets voor je kiezen krijgt, is natuurlijk heel heftig. Ik reageerde toen als raadslid vanwege dat onrecht dat je dan voelt. Ik ken Paul ook, het is een hartstikke goede kerel, zo ontzettend betrokken bij de stad. Ik heb wel eens bij hem gecrossfit en ik spreek hem nog steeds best vaak. Als iemand dan zoiets wordt aangedaan dan vind je dat gewoon vreselijk. Dit is ook niet zomaar even een berichtje op Twitter, van joh, ik vind jouw vereniging stom, maar dit zijn serieuze strafbare feiten.

“Ik vind het zo ontzettend belangrijk dat je in deze stad moet kunnen zijn wie je wilt zijn.”

Jouw reactie op Twitter viel op. Raakt dit jou extra?
Ja, want ik vind het een groot onrecht. Ik vind het zo ontzettend belangrijk dat je in deze stad moet kunnen zijn wie je wilt zijn en daar gaat het om. Zeker dit soort geweld en incidenten waarbij eigenlijk wordt gezegd “ga maar terug de kast in” vind ik onacceptabel, dus daar word ik dan heel boos over.

Zaterdag is de Pride March. Die is natuurlijk vrij onverwacht alsnog georganiseerd als een demonstratie. Je kunt er helaas niet bij zijn en ik hoorde uit betrouwbare bron dat je dat heel jammer vindt. Waarom vind je dat jammer?
Omdat ik er graag bij was geweest. Ik vind het ook belangrijk om te laten zien dat we als gemeente achter de organisatie staan en dat we voor een inclusieve stad zijn. Dat heb ik ook bij de opening van Rotterdam Pride gezegd. Natuurlijk zijn er wel heel veel mensen van de gemeente aanwezig. Bovendien lijkt het prideweekend me ook heel gezellig. Ik heb veel vrienden die actief zijn in de LHBTI-community en het zijn altijd fantastische feestjes en fantastische evenementen. Altijd megagezellig. Het is dus heel belangrijk, maar het is ook nog eens hartstikke leuk.

Heb je nog iets dat je heel graag kwijt wilt aan de lezers van GayRotterdam?
Als je dit zaterdagochtend leest: geniet van dit weekend, want het is gewoon hartstikke leuk. Geniet er met volle teugen van. Dat kan nu ook weer een beetje. Blijf dit doen. Dat is eigenlijk mijn belangrijkste boodschap.

Op zaterdag 25 september, tijdens Rotterdam Pride, organiseren GayRotterdam en COC Rotterdam een grootschalige demonstratie. Aanleiding voor de demonstratie zijn de recente haat- en geweldsincidenten richting de LHBTI+-gemeenschap in Rotterdam en daarbuiten. De ‘Pride March Rotterdam’ met als titel ‘Proud Together’ zal om 11:00 uur starten bij het stadhuis en om 14:00 uur eindigen bij de Parkkade aan de Maas.

“Recente incidenten in Nederland laten opnieuw zien dat inclusie en acceptatie van LHBTI-personen nog steeds niet vanzelfsprekend is”, vertelt Arjan Beune, voorzitter van COC Rotterdam. “Alleen al in Rotterdam werd een maand geleden de sportschool van de voorzitter van Roze Kameraden, de nieuwe LHBTI+-supportersvereniging van Feyenoord, beklad met onder andere een doodsbedreiging en was er een poging tot brandstichting. Drie weken later werd ook het kantoor van COC Rotterdam vernield en beklad, omdat wij de Roze Kameraden actief steunen. Tijdens de demonstratie van ‘Unmute Us!’ in Rotterdam op 11 september werd een regenboogvlag afgepakt en in de brand gestoken.”

Ook buiten Rotterdam vonden het afgelopen jaar meerdere incidenten plaats die een diepe impact hadden op de LHBTI+-gemeenschap: een brandstichting in een studentenflat in Amsterdam, jongeren die uit de kast werden gedwongen op een middelbare school in Gorinchem, Frédérique die in elkaar werd geslagen vanwege haar genderidentiteit, Lars die geen nagellak mocht dragen achter de kassa en natuurlijk de gebeurtenissen in Polen en Hongarije. Genoeg reden voor COC Rotterdam en GayRotterdam om een demonstratie te organiseren.

Vanwege de coronamaatregelen was het voor Rotterdam Pride niet mogelijk om de jaarlijkse Pride Walk als evenement te organiseren. Om die reden hebben GayRotterdam en COC Rotterdam een demonstratie aangevraagd bij de gemeente. De gemeente stemde toe met een drie kilometerlange route die zal worden afgelegd vanaf het Stadhuisplein tot aan de Parkkade met inachtneming van de coronamaatregelen. De gemeente zal als blijk van hun steun op 25 september de Progress Pride Vlag hijsen op het stadhuis van Rotterdam. Daarnaast zullen op deze dag de fontein van het Hofplein, de Erasmusbrug en de Euromast in regenboogkleuren te zien zijn.

Naast GayRotterdam en COC Rotterdam wordt deze demonstratie gesteund door verschillende Rotterdamse LHBTI+-organisaties, waaronder Ketelbinkie, Mankracht, Erasmus Pride, Remonstranten Rotterdam en Rotterdam Pride.

Op zaterdag 25 september verzamelen de demonstranten zich vanaf 11.00 uur voor het stadhuis. Enkele deelnemende organisaties zullen aan het woord komen, waaronder COC Nederland en Project Zero Flags. Laatstgenoemde is een project dat strijdt tegen de 71 landen in de wereld waar homoseksualiteit strafbaar is en mensen nog steeds een gevangenis- of doodstraf kunnen krijgen vanwege hun seksuele gerichtheid of genderidentiteit. De Pride March start om 11:30 uur en zal uiterlijk om 14:00 uur eindigen bij de Parkkade aan de Maas.

Hier kun je de officiële brief lezen die namens de ondertekenaars naar de pers is gestuurd. Ook het bestuur van GayRotterdam heeft de brief mede ondertekend.

Wij, ondergetekenden, maken ons ernstig zorgen over de ontwikkelingen bij eredivisieclub Feyenoord na de oprichting van Roze Kameraden.

Na de brandstichting bij de sportschool van de oprichter van Roze Kameraden, Paul van Dorst, op 23 augustus jongstleden, was het in de nacht van 11 op 12 september weer raak bij het kantoor van COC Rotterdam en omgeving toen de Rotterdamse Jongerenkern (RJK) van Feyenoord het blijkbaar nodig vond de gevel van het kantoor te bekladden.

Wij nodigen de KNVB, Feyenoord en de gemeente Rotterdam uit deze zorgwekkende ontwikkelingen scherp te veroordelen en met ons in gesprek te gaan over de manier waarop wij dit anti-LHBTI+-geweld een halt toe kunnen roepen.

Elke vorm van discriminatie is elke sport onwaardig.

Roze, regenboogkleuren en het rood-wit van Feyenoord kunnen prima samengaan als wij dat wensen.

Arjan Beune, voorzitter COC Rotterdam e.o.
Karin Blankenstein, voorzitter John Blankenstein Foundation
Bey Cil, voorzitter Rotterdam Pride
Paul van Dorst, Roze Kameraden, Feyenoord
Irene Hemelaar, voorzitter stichting OndersteBoven
Roeland Joanknecht, voorzitter Mankracht Rotterdam
Bella van Leer, Rotterdammer
Bas Leijgraaff, voorzitter Be Pride
Rick van der Made, hoofdredacteur Gaykrant
Ronald Mol, #ikbenhetzat
Astrid Oosenbrug, voorzitter COC Nederland
Maron Pots, voorzitter Roze Règâhs, ADO Den Haag
Chantal van der Putten, hoofdredacteur GayRotterdam
Queer Football Fans Europe
Marieke Samallo, creatief directeur Milkshake Festival
Peter Schouten, voetbalverslaggever Gaykrant
Michel van der Stel, Feyenoordsupporter
Martijn van Veen, directeur Meijt
Hans Verhoeven, regenboogactivist
Maz Weston, bestuurslid For All Who Love Foundation
Niels Wolf, secretaris Pride and Sports